کد مطلب:188828 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:154
اهل گناه، محروم از ولایت امامان
این نكته بسیار قابل توجه است كه امام باقر (ع) با همه ی آن بیان های رسا كه در وصف امامان و توصیف علم و مقام معنوی آنان دارد، تمام آن ارزش ها را در قلمرو بندگی خدا معرفی كرده و شیعه را از توهم كمترین شرك باز می دارد. و تصریح می كند كه مقام امام چیزی در قبال قدرت و اراده ی خدا نیست. امام هیچگونه اختیار
[ صفحه 266]
مستقلی برای آمرزش انسان ها ندارد و هرگز تضمین نمی كند كه كسی معصیت خدا كند و به وسیله ی محبت ائمه، آزادی مطلق بیابد! بلكه اصولا تمام بحث ولایت برای این است كه مردم، در پرتو رهبری معصومان (ع) به بندگی خدا و توحید و اطاعت پروردگار راهیابند نه اینكه بر این پایه تكیه كنند و به اندیشه های واهی دلخوش كرده و از گناه باكی نداشته باشند.
امام باقر (ع) به صراحت هر چه تمام تر می فرماید:
ای گروه شیعه! شما باید الگویی نمونه، و امتی میانه باشید، تا غالیان و تندروان به سوی شما بازگردند و بازماندگان و جویندگان حق، خود را به شمار رسانند.
مردی از انصار مدینه، پرسید: غالیان چه كسانی هستند؟
امام فرمود: غالیان، آنانند كه درباره ی ما مطالبی را می گویند كه ما برای خویش نگفته ایم (یعنی به ما مقامی را نسبت می دهند كه از آن خداوند است و نه ما) این گروه از ما نیستند و ما هم از ایشان نیستیم... سپس امام فرمود: به خدا سوگند! ما از جانب خداوند، برای كسی آزادی مطلق به همراه نداریم!(تا او هر گناهی را، مرتكب شود و از كیفر ایمن بماند!) و بین ما و خدا، خویشاوندی نیست و ما در برابر خدا دلیل و حجت خاصی نداریم (كه او ناگزیر باشد نظر ما را بپذیرد) و ما نیز مانند همه ی مردم به وسیله ی اطاعت و بندگی خدا، به او تقرب می جوییم. پس كسی كه مطیع خدا باشد، ولایت و محبت ما به او سود رساند و كسی كه اهل گناه باشد، ولایت و محبت ما برای او فایده ای نخواهند داشت.
وای بر شما، مباد كه به ولایت و محبت ما مغرور شده (و آن را وسیله ی توجیه گناهانتان قرار دهید).! [1] .
[ صفحه 267]
[ صفحه 266]
مستقلی برای آمرزش انسان ها ندارد و هرگز تضمین نمی كند كه كسی معصیت خدا كند و به وسیله ی محبت ائمه، آزادی مطلق بیابد! بلكه اصولا تمام بحث ولایت برای این است كه مردم، در پرتو رهبری معصومان (ع) به بندگی خدا و توحید و اطاعت پروردگار راهیابند نه اینكه بر این پایه تكیه كنند و به اندیشه های واهی دلخوش كرده و از گناه باكی نداشته باشند.
امام باقر (ع) به صراحت هر چه تمام تر می فرماید:
ای گروه شیعه! شما باید الگویی نمونه، و امتی میانه باشید، تا غالیان و تندروان به سوی شما بازگردند و بازماندگان و جویندگان حق، خود را به شمار رسانند.
مردی از انصار مدینه، پرسید: غالیان چه كسانی هستند؟
امام فرمود: غالیان، آنانند كه درباره ی ما مطالبی را می گویند كه ما برای خویش نگفته ایم (یعنی به ما مقامی را نسبت می دهند كه از آن خداوند است و نه ما) این گروه از ما نیستند و ما هم از ایشان نیستیم... سپس امام فرمود: به خدا سوگند! ما از جانب خداوند، برای كسی آزادی مطلق به همراه نداریم!(تا او هر گناهی را، مرتكب شود و از كیفر ایمن بماند!) و بین ما و خدا، خویشاوندی نیست و ما در برابر خدا دلیل و حجت خاصی نداریم (كه او ناگزیر باشد نظر ما را بپذیرد) و ما نیز مانند همه ی مردم به وسیله ی اطاعت و بندگی خدا، به او تقرب می جوییم. پس كسی كه مطیع خدا باشد، ولایت و محبت ما به او سود رساند و كسی كه اهل گناه باشد، ولایت و محبت ما برای او فایده ای نخواهند داشت.
وای بر شما، مباد كه به ولایت و محبت ما مغرور شده (و آن را وسیله ی توجیه گناهانتان قرار دهید).! [1] .
[ صفحه 267]
[1] عن ابي جعفر (ع) قال: يا معشر الشيعة - شيعة آل محمد - كونوا النمرقة الوسطي، يرجع اليكم الغالي و يلحق بكم التالي... فقال: والله ما معنا من الله براءة و لا بيننا و بين الله قرابة و لالنا علي الله حجة و لا نتقرب الي الله الا بالطاعة، فمن كان منكم مطيعا لله تنفعه ولايتنا، و من كان منكم عاصيا لله لم تنفعه ولايتنا، و يحكم لا تغتروا، و يحكم لا تغتروا! اصول كافي 2 / 76؛ اعلام الدين 301.